Leesautobiografie

In een lang vervlogen tijd, die waarin ik nog niet kon lezen, werden mij vele verhaaltjes verteld en boekjes voorgelezen. Iedere avond voor bedtijd las mijn mama mij een hoofdstuk voor uit het grote “Vos en Haas” boek . Ook “Alle verhalen van kikker en pad” behoorde tot mijn favorieten. Mijn kindertijd was er één van knusse gezelligheid, verwondering en verbeelding. Mijn oma was het sprookjestype en ze kon wondermooi vertellen. Samen ontdekten we de wereld van prinsen en prinsessen, boze stiefmoeders en reusachtige kastelen. Naast sprookjes behoorde ook de verhalenreeks “Tiny” en “Pettson en Findus”  tot het vaste leesvoer. Mijn opa was de verteller; hij hield zich nooit aan het verhaal en begon vanaf pagina één al te fantaseren, hetgeen later vaak voor verwarring zorgde wanneer iemand anders het boek voorlas. Het enige dat aan elk verhaal hetzelfde bleef was de slotzin: “ En toen kwam er een varken met een lange snuit en het vertelselke is uit!” Hij kan vertellen als geen ander en nu nog slaagt hij er in om 11 kleinkinderen stil te krijgen met zijn onmogelijke verhalen.

Toen ik leerde lezen in het eerste leerjaar gingen we maandelijks met de klas naar de bibliotheek. Wat mij enorm is bijgebleven, is het aantal keren dat ik samen met mijn ouders het hele huis heb overhoop gehaald, op zoek naar boeken van de bibliotheek die ’s anderendaags ingediend moesten worden. “Jip en Janneke” en “Pluk van de Petteflet” heb ik met veel plezier gelezen tot ik in mijn fase van paardenboeken belandde. In de boekenwinkel ging ik steevast af op de boeken met een paardencover. Ik heb werkelijk elk kinderboek, waar paarden in voorkwamen, gelezen. Als kind had ik ook grote interesse in strips. “Kiekeboe” en  “FC. De Kampioenen” heb ik in grote aantallen verslonden. Mijn mama stond altijd erg versteld hoe snel ik die strips uitlas. Hoewel strips geen hoogstaande literatuur zijn, vond ik het toch pure ontspanning.

In het eerste jaar van het middelbaar begon ik met het lezen van jeugdboeken. Ik las voornamelijk spannende avonturenverhalen en grappige jeugdromans. In dit jaar ontdekte ik ook de boeken van “Heartland”, een serie over een Amerikaans meisje dat op de ranch van haar grootvader  mishandelde paarden verzorgd en geneesd. Deze boeken heb ik gedurende jaren gelezen en ze wisten me steeds weer te boeien. De voorbije jaren las ik wel minder boeken  omdat er door het vele huiswerk en mijn hobby’s eigenlijk weinig vrije tijd overbleef. Tijdens de schoolweek heb ik ’s avond eigenlijk geen zin meer om een boek te lezen omdat ik op school al heel de dag met mijn hoofd in de boeken zit. Om echt van een boek te kunnen genieten, heb ik tijd en rust nodig. Maar toegegeven, voor een echt goed boek maak je tijd.

“Wie is je lievelingsauteur?”

Ik ben na veel denken tot de conclusie gekomen dat ik hier eigenlijk geen antwoord op kan vinden. Boeken kies ik omwille van een verhaal dat mij kan boeien en niet voor de bekende auteur of zijn schrijfstijl. Wanneer ik een boek lees, wil ik meegevoerd worden naar een andere wereld. Wel heb ik favoriete boekenreeksen zoals “Heartland” of “Portret”. Deze laatste boekenreeks sprak mij erg aan omdat het een “young adult” reeks is over brandend actuele thema’s en bijzondere jongeren.

Mijn weg door de letterwereld startte op het moment dat mensen mij verhaaltjes voorlazen. Hierdoor was de stap van luisterende kleuter naar lezend schoolkind makkelijker. Eerst begon ik met het lezen van de verhaaltjes die mij gedurende jaren verteld waren;  daarna zette ik een stap in het onbekende door het lezen van maan-roos-vis-leesboeken. In het middelbaar ruilde ik de kinderboeken in voor jeugdboeken, handelend over maatschappelijke problemen. Mijn wereld ging samen met de boekenwereld open. Nu ben ik op een punt gekomen dat ik af en toe ook boeken voor volwassenen lees. Vaak gebeurt dit echter niet omdat ze te zwaar zijn en niet echt meer kunnen dienen als ontspanning. Een boek moet kunnen plezieren en je meevoeren naar een andere wereld. Als reeds geëvolueerde lezer grijp ik eerder naar adolescentenliteratuur omdat die thema’s en verhalen mij meer aanspreken en boeien.

Voor mijn verjaardag heb ik ook vaak boeken gekregen van mijn oma. Ze is ervan overtuigd dat je héél véél boeken moet lezen omdat boeken bijdragen tot je algemene kennis en ontwikkeling. Het klopt zeker dat boeken verrijken maar nog belangrijker vind ik het plezier om boeken te lezen.